Ervaringen

‘Een nieuw (geh)oor!’

“Waarom doe je het raam dicht?”, vroeg ik. “Hóór je dat niet dan?” Buiten bleek een brassband te staan blazen. Hiermee begon tien jaar geleden mijn zoektocht over wat er met mijn gehoor mis was. Een scan wees uit dat mijn gehoorverlies kwam door Otosclerose. Een progressieve aandoening waarbij overmatige botgroei de trilling tussen de gehoorbeentjes onmogelijk maakt. Het is operabel, maar ik zag het destijds niet zitten. Het oor openen om in die gehoorbeentjes te gaan boren… mij te spannend!

De situatie thuis werd door de jaren heen steeds hilarischer. “Mika, ik heb dorst.” “Wat? Wil je een worst?” Steeds minder verstond ik. Mijn meest uitgesproken zin was: “Sorry, wat zeg je?” Vrij vermoeiend. Hoe bekwaam ik ook was geraakt in liplezen; na mijn yogasessies verstond ik vrijwel niemand. Als ik samen met mijn man Yoga en Muziek gaf, dan hoorde ik Martins mooie gitaarspel niet eens. Ook mijn harmonium hoorde ik niet. Zodra ik zelf zong, verdween al het andere geluid.

Uiteindelijk kwam ik weer terug bij Hoorzorg Friesland voor een gehoorapparaat. Echter, de audicien adviseerde me toch nog eens operatie te overwegen. In Assen kwam ik terecht bij een zeer bekwame KNO-arts die mijn oor opende. Letterlijk en figuurlijk. Hij bracht stijgbeugel-prothese in het oor. Toen ik uit narcose kwam, zei de verpleegkundige: “Ah, daar ben je weer!” De tranen sprongen me in de ogen. “Wat klink je mooi!”, riep ik. En direct daarna: “Oh! Wat klink ik zelf mooi!” Het geluid is ineens rond.

Ik hoor alles nu stereo. Ik kan het niet anders omschrijven dan een wonder – EN een feest! Hoorzorg Friesland, ik wil jullie danken voor het advies dat jullie mij gaven. Niet zomaar een duur gehoorapparaat verkopen, maar inschatten wat het beste is voor iemand. Dat raakt me. Het laat precies zien dat jullie je werk met passie doen. Door de operatie is er een wereld voor me opengegaan. Ik heb een nieuw oor, zo voelt het echt.”